Łagodny rozrost prostaty
Jest to jedna z najczęściej spotykanych chorób u starzejących się mężczyzn, która dotyczy 50% populacji męskiej w wieku 60 lat. Towarzyszą jej występowanie objawów ze strony dolnych dróg moczowych, które obniżają jakość życia każdego mężczyzny i powodują ograniczenie jego aktywności życiowej, towarzyskiej i społecznej. Częstość występowania choroby narasta z wiekiem.
Łagodny rozrost gruczołu krokowego jest chorobą postępującą i charakteryzuje się występowaniem zespołu objawów klinicznych, pośród których najistotniejsze są:
- powiększenie gruczołu krokowego i objawy związane z odpływem moczu( tzw. objawy przeszkodowe),
- dokuczliwe objawy ze strony dolnych dróg moczowych (tzw. objawy podrażnieniowe),
Powiększenie gruczołu krokowego powoduje ucisk cewki moczowej, co utrudnia przepływ moczu przez cewkę i prowadzi do odczuwania przez chorego:
- osłabienia strumienia moczu lub przerywanego strumienia moczu,
- uczucia niecałkowitego opróżnienia pęcherza moczowego,
- oczekiwanie na rozpoczęcie oddawania moczu,
- zatrzymanie moczu.
Zespół objawów podrażnieniowych prowadzą do takich dolegliwości, jak:
- częstomocz dzienny,
- konieczności oddawania moczu w nocy(nokturia),
- konieczność nagłego oddania moczu( parcia naglące),
- nietrzymania moczu z parcia (mimowolny niekontrolowany wyciek moczu, poprzedzony uczuciem parcia na mocz).
Mężczyzna zgłaszający się do lekarza nie musi obawiać się badania lekarskiego.
W trakcie badania zbierany jest wywiad z uwzględnieniem: dolegliwości związanych z oddawaniem moczu, chorób towarzyszących, oceny jakości życia pacjenta.
Badanie lekarskie obejmuje badanie przez odbytnicze (lac. per rectum) gruczołu krokowego, celem którego jest: ocena kształtu, symetrii, wielkości, konsystencji, powierzchni prostaty.
Zalecane jest wypełnienie formularza, opartego o system punktowej oceny dolegliwości z dolnych dróg moczowych IPSS(ang. International Prostate Symptome Score).
Oprócz podstawowych badań laboratoryjnych, w uzasadnionych przypadkach, wykonywane oznaczenia w surowicy krwi swoistego antygenu sterczowego PSA (ang. prostatic specific antygen). Jeśli stężenie PSA jest podwyższone, należy rozszerzenie dalszej diagnostyki w celu wykluczenie obecności raka gruczołu krokowego. Należy podkreślić, że rak gruczołu krokowego rozpoznany we wczesnym stadium choroby, jest chorobą wyleczalną.
W zależności od stopnia nasilenia objawów pacjenta z łagodnym rozrostem stercza i fazy zaawansowania choroby, leczenie może obejmować: obserwację lekarską, leczenie farmakologiczne, leczenie chirurgiczne.
Leczenie farmakologiczne może obejmować stosowanie następujących leków:
- preparatów roślinnych,
- alfa-blokera,
- inhibitora 5 alfa-reduktazy,
- terapii skojarzonej (alfa-bloker i inhibitor 5 alfa-reduktazy).
Nie zawsze leczenie farmakologiczne jest skuteczne, należy rozważyć leczenie operacyjne. Decyzję o leczeniu zabiegowym podejmuje pacjent po uzyskaniu rzetelnych informacji od urologa.
W przebiegu łagodnego rozrostu prostaty występuje szereg powikłań, takich jak:
- nawracające zatrzymanie moczu,
- nawracające zakażenia układu moczowego,
- uchyłki pęcherza moczowego,
- krwiomocz,
- kamica pęcherza moczowego.
Wówczas występują bezwzględne wskazania do leczenia operacyjnego. Rodzaj zabiegu operacyjnego zależy od stanu klinicznego chorego i wielkości gruczołu krokowego.
Niekiedy konieczne jest wykonanie uretrocystoskopii (obejrzenie cewki i pęcherza moczowego od środka) w celu wykluczenia obecności zwężenia cewki. Czasem wykonanie cystoskopii konieczne, ponieważ rak pęcherza moczowego może wywoływać podobne objawy jak w przebiegu łagodnego rozrostu prostaty - krwiomocz, nawracające zakażenia układu moczowego.
Obraz cystoskopowy pęcherza moczowego
Galeria
Tematy powiązane: rak prostaty, krwiomocz, zapalenie pęcherza moczowego, cystolitotrypsja, cystolitotomia